Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Ας τους ευχηθούμε να τα έχουν όλα, ακόμη και τύχη...


Αυτός: Ξύπνησε νύχτα, από μέσα του πνιγόταν.
- Το ξέραμε άλλωστε όλοι μας από παιδιά,
πως είναι ώριμες γι΄ανατροπή,
αυτό μας νανούριζε τις νύχτες.
κι όμως τα πρωινά τις βλέπαμε ολοκάθαρα
στα νεανικά μας μάτια,
δύσκολες-πιεστικές-αδύνατες
να προσπαθούν-να καταφέρνουν
να εισχωρήσουν.

Αυτός: Έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο του.
Καθάρισε το βλέμμα του, μ' ένα σφουγγάρι
σαν να καθάριζε τον κόσμο, την ιδέα, τον έρωτα όλων των ανθρώπων.

Αυτή: Προοίμιο της λιακάδας
γνώριζε τα όρια.
Τον κοίταξε και ίσως να τον είδε.
Έκλεισε τον υπολογιστή κι έπεσε για ύπνο.
Οι συνθήκες βλέπεις, οι συνθήκες...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το ξέραμε άλλωστε όλοι μας από παιδιά,
πως είναι ώριμες γι΄ανατροπή: ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ! ΚΙ ΟΛΟ ΩΡΙΜΑΖΟΥΝ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ;
Λ.

Ανώνυμος είπε...

Πόσο όμορφο!
Ήρθε και με βρήκε το ποίημα σου τη στιγμή που το χρειαζόμουν!