ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ

Αναδημοσιεύω το κείμενο της συνέλευσης του κατειλημμένου Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης (κοινώς ότι και να πω εγώ τώρα είναι πολύ πολύ μικρό μπροστά στην ανάγκη για συνέχεια του αγώνα...)

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα, γραμματέας του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακών Εργαζομένων, δέχθηκε το βράδυ της Δευτέρας 22 Δεκεμβρίου επίθεση με βιτριόλι. Η επίθεση έγινε τα μεσάνυχτα από αγνώστους, που περίμεναν την Κούνεβα έξω από το σπίτι της στα Άνω Πετράλωνα την ώρα που επέστρεφε από τη δουλειά της.

Το σωματείο της θεωρείται το πιο δυναμικό του κλάδου των «επισφαλώς εργαζόμενων», όπως αποκαλούνται κατ’ ευφημισμόν οι άνθρωποι που οι περισσότεροι δουλεύουν κάτω από συνθήκες απάνθρωπης εκμετάλλευσης. Οι συνάδελφοί της καταγγέλλουν ότι η επίθεση προέρχεται από κύκλους της εργοδοσίας, η οποία τρομοκρατούσε όλες τις εργαζόμενες, και ειδικότερα την Κούνεβα επειδή είναι βουλγαρικής καταγωγής και συνεπώς πιο ευάλωτη. Έχει χάσει το ένα της μάτι και νοσηλεύεται στον "Ευαγγελισμό" με σοβαρά προβλήματα στην όραση και το αναπνευστικό.

Η εργολαβική εταιρία στην οποία δούλευε η 44χρονη καθαρίστρια είχε δύο μεγάλους κρατικούς πελάτες, τον ΗΣΑΠ και την Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων (ΕΒΟ).Οι καταγγελίες του σωματείου προς τις κρατικές αυτές εταιρίες για τη βαριά εκμετάλλευση των εργαζομένων και την καταπάτηση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων έπεφταν στο κενό. Σύμφωνα με τους συνδικαλιστές του Σωματείου, η τρομοκρατία της επιχείρησης ήταν συνεχής. Όποια γυναίκα τολμούσε να ζητήσει το σεβασμό των δικαιωμάτων της απολυόταν. Το σωματείο έκανε διαρκείς παραστάσεις στην επιθεώρηση εργασίας, το υπουργείο Εργασίας αλλά και τη ΓΣΕΕ και το Εργατικό Κέντρο, αλλά κανείς αρμόδιος φορέας δεν προσπάθησε να ελέγξει την εταιρεία. Αντίθετα, η αντιπρόεδρος του Σωματείου Β. Τσούνη, κάνει λόγο για επανειλημμένες τηλεφωνικές απειλές και στην ίδια αλλά και σε άλλες συναδέλφους της.

Η Κωνσταντίνα είναι μία από τις εκατοντάδες μετανάστριες εργάτριες που εργάζεται χρόνια σαν καθαρίστρια σε καθεστώς υπενοικίασης. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχε έρθει σε κόντρα με ην εργοδοσία «ΟΙΚΟΜΕΤ» διεκδικώντας ολόκληρο το δώρο των Χριστουγέννων γι’ αυτήν και τις συναδέλφισσές της και καταγγέλλοντας τις παρανομίες στη μισθοδοσία. Έχει προηγηθεί η εκδικητική απόλυση της μητέρας της από την ίδια εταιρεία, δυσμενής μετάθεση της ίδιας στο Μαρούσι ενώ εκκρεμεί τριμερής συνάντηση στην Επιθεώρηση Εργασίας στις 5/1/09 ύστερα από καταγγελία της. Πράγματα καθόλου άγνωστα στο χώρο των εταιρειών καθαριότητας και υπενοικίασης εργαζομένων. Ίσα – ίσα.

Οι καθυστερημένες συμβάσεις, τα κλεμμένα μεροκάματα, οι κλεμμένες υπερωρίες, η διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που υπογράφουν οι εργαζόμενοι και σ’ αυτά που πραγματικά παίρνουν, η επιλογή σχεδόν αποκλειστικά μεταναστριών και μεταναστών με πράσινη κάρτα ώστε να βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας, η μη καταβολή εισφορών στο ΙΚΑ, πάντα με την κάλυψη του δημοσίου και των μιζαδόρων στελεχών του, που γνωρίζουν, υποθάλπουν και ενισχύουν τις μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας, συνθέτουν τον κανόνα στους εργολάβους καθαριότητας. Οι εργαζόμενοι δουλεύουν 6 ώρες και πληρώνονται για 4,5 (μισθός και ένσημα) για να μην ξεπερνούν τις 30 ώρες ώστε να γλιτώνει το αφεντικό την ένταξή τους στα βαρέα. Τρομοκρατούνται, μετατίθενται δυσμενώς, απολύονται και εκβιάζονται με οικειοθελή αποχώρηση (εργαζόμενη απειλήθηκε από την εργοδοσία, κρατούμενη για 4 ώρες σε χώρο της εταιρείας μέχρι να υπογράψει την παραίτησή της). Το αφεντικό στήνει εργοδοτικό σωματείο για να χειραγωγήσει τους εργαζόμενους ενώ απολύει και προσλαμβάνει κατά βούληση μη αφήνοντας κανένα περιθώριο εργασιακής επικοινωνίας και συλλογικής δράσης.

Η επίθεση με βιτριόλι στην συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι μια δολοφονική επίθεση που στρέφεται ενάντια σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε συνδικαλιστή, σε κάθε αντιστεκόμενο, σε όλη την κοινωνία. Όπως η σφαίρα του μπάτσου που σκότωσε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο καρφώθηκε μέσα στις καρδιές όλων μας, έτσι και η επίθεση με βιτριόλι έχει πέσει επάνω στη φλόγα της οργής μας. Στην οργή του εξεγερμένου Δεκέμβρη που εκφράστηκε μέσα από συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής, με μαζικές καθημερινές διαδηλώσεις σε όλη την χώρα, με εκατοντάδες καταλήψεις μαθητών και φοιτητών, με αγωνιστικές συνελεύσεις σε κατειλημμένες σχολές και δημόσια κτήρια, με κατειλημμένα δημαρχεία και λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές, με κινήσεις αλληλεγγύης προς όλους τους διωκόμενους της εξέγερσης... η οργή του εξεγερμένου Δεκέμβρη που δείχνει να εξελίσσεται σε ένα ακηδεμόνευτο αυτόνομο κίνημα για την κοινωνική χειραφέτηση από την εξουσία και τους θεσμούς διαμεσολάβησης.

Η δολοφονική επίθεση στη συνδικαλίστρια αγωνίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι η απάντηση του κράτους και των τραμπούκων του σε αυτό το κίνημα οργής και χειραφέτησης. Μέσα σε αυτό το Δεκέμβρη το κράτος έχει δείξει ξεκάθαρα ποιο είναι το πρόσωπό του. Αυτό του δολοφόνου. Το έδειξε με την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, με τους πυροβολισμούς των ζητάδων την ημέρα της κηδείας του, τον χημικό πόλεμο των ΜΑΤ σε διαδηλωτές, τον τραυματισμό μαθητή στο Περιστέρι από άγνωστο (;) δολοφόνο, τις ατιμώρητες ζαρντινιέρες, τις δεκάδες ανεξιχνίαστες δολοφονίες μεταναστών, και τώρα την επίθεση στην Κωνσταντίνα.

Τα ίδια τα γεγονότα δεν αφήνουν περιθώρια για υπεκφυγές και δικαιολογίες όταν οι ένστολοι του κράτους πυροβολούν στο ψαχνό, όταν οι τραμπούκοι των αφεντικών παραμονεύουν στις γωνίες. Έχουμε πόλεμο. Σε αυτόν τον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο δεν υπάρχει περιθώριο ουδετερότητας. Τα ίδια τα γεγονότα δεν μας αφήνουν να είμαστε αδρανείς. Γιατί τώρα όσο ποτέ άλλοτε η σιωπή είναι συνενοχή, είναι υποταγή. Τα κροκοδείλια δάκρυα των θεσμικών συνδικαλιστικών οργάνων της ΓΣΣΕ, της ΑΔΕΔΥ, του εργατικού κέντρου για την Κωνσταντίνα, δεν ξεγελούν κανένα. Οι κρατικοδίαιτοι συνδικαλιστές και οι πουλημένοι εργατοπατέρες είναι ηθικοί συνεργοί της δολοφονικής επίθεσης στην Κωνσταντίνα. Με τις δικές τους πλάτες εδραιώθηκε το καθεστώς ενοικίασης εργαζομένων και δουλεμπορίας μεταναστών. Πότε κήρυξαν μια τυπική έστω απεργία για τα κλεμμένα μεροκάματα και υπερωρίες των ενοικιαζόμενων εργαζόμενων; Πότε κήρυξαν μια τυπική έστω απεργία ενάντια στις σύγχρονες εταιρείες δουλεμπορίου που προσλαμβάνουν κυρίως μετανάστριες ώστε να βρίσκονται διαρκώς σε καθεστώς ομηρίας; Πότε κήρυξαν μια τυπική έστω απεργία για τις καταγγελίες του Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακών Εργαζομένων;

Ενάντια σε αυτό το μεσαίωνα αγωνιζόταν η Κωνσταντίνα και για αυτή της την γνήσια συνδικαλιστική δράση δέχτηκε την επίθεση.

Καταλαμβάνουμε σήμερα το εργατικό κέντρο Θεσσαλονίκης για να αντισταθούμε στην κρατική καταστολή των δολοφονιών και της τρομοκράτησης των εργαζομένων. Καταλαμβάνουμε το εργατικό κέντρο εμποδίζοντας τη λειτουργία της διοίκησής του, όχι όμως και των πρωτοβάθμιων σωματείων των εργαζομένων, τους οποίους καλούμε να αγωνιστούν μαζί μας.

Καταλαμβάνουμε το εργατικό κέντρο γιατί έτσι κι αλλιώς εδώ και χρόνια οι έμμισθοι από το κράτος συνδικαλιστές έχουν πάψει να έχουν την εμπιστοσύνη των εργαζομένων ως προς το ρόλο που υποτίθεται θα έπρεπε να υπηρετούν. Αντί να αγωνίζονται για την χειραφέτηση των εργαζομένων, κατευνάζουν-εξαπατούν την κοινωνία και υπηρετούν την τάξη του καθεστώτος που τους έχει προσλάβει.

Καλούμε όλους και όλες, μαθητές, φοιτητές, πολίτες, εργαζομένους να συμμετάσχουν στην κατάληψη του εργατικού κέντρου Θεσσαλονίκης με σκοπό να γίνει ένα απελευθερωμένο από την εξουσία κέντρο δράσης και αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα αλλά και στους διωκόμενους του εξεγερμένου Δεκέμβρη.

Δεν είμαστε ενάντια στον οργανωμένο σε σωματεία εργαζόμενο λαό, όπως θα βιαστούν οι πληρωμένοι από το κράτος εργατοπατέρες να σας πουν. Αντίθετα ζητάμε από κάθε σωματείο-συνδικάτο, από κάθε εργαζόμενο να αποτινάξει τη χειραγώγηση της εξουσίας και να συμμετάσχει μαζί μας στον κοινό αγώνα.

---

Τα εργασιακά δικαιώματα βρίσκονται σε πολύ δύσκολη καμπή. Οι όλο και αυξανόμενες απαιτήσεις των εργοδοτών για ελαστικότερα ωράρια και φθηνότερα μεροκάματα βρίσκουν περισσότερο από ποτέ κατανόηση και υποστήριξη από τους νομοθετικούς μηχανισμούς του κράτους. Σε όλο τον κόσμο η επιδίωξη των μεγάλων εταιρειών είναι η ελαχιστοποίηση του κόστους παραγωγής. Εφαρμόζοντας αυτή την πρακτική συνεργάστηκαν ανοικτά με κράτη και κυβερνήσεις και κατάφεραν να ελαχιστοποιήσουν τους δασμούς που κάθε χώρα βάζει στα εμπορεύματα που εισάγονται και εξάγονται από αυτήν αλλά και σ' αυτά που διακινούνται από τα σύνορά της για αλλού. Αυτό άνοιξε το δρόμο σε μια πρωτοφανή αποκέντρωση της παραγωγής. Κάθε εταιρεία που έχει την έδρα της σε ένα δυτικό κράτος έχει πλέον τη δυνατότητα να επιλέγει να έχει το εργοστάσιό της και τις υπηρεσίες της σ' ένα άλλο όπου τα μεροκάματα είναι πολύ χαμηλότερα. Το αποτέλεσμα είναι οι εργαζόμενοι των δυτικών χωρών να μένουν άνεργοι και οι εργαζόμενοι των φτωχών χωρών να πληρώνονται με ψίχουλα. Αυτή η κατάσταση, που ονομάστηκε παγκοσμιοποίηση, έχει δημιουργήσει ένα ζοφερό παρόν στις ζωές όλων των εργαζομένων σ' όλον τον κόσμο.

Το άλλο μισό αυτής της κατάστασης είναι οι κάτοικοι των φτωχών χωρών που, προσπαθώντας να καλυτερέψουν τη ζωή τους, αναγκάζονται να μεταναστεύουν στις πιο αναπτυγμένες χώρες. Εκεί δουλεύουν κάτω απ' τις χειρότερες συνθήκες, κάνοντας τις χειρότερες δουλειές και πληρώνονται με τους μικρότερους μισθούς. Πολλές φορές μην έχοντας τη δυνατότητα να φύγουν από τη χώρα τους αναγκάζονται να πληρώνουν μεγάλα ποσά σε δουλέμπορους και τελικά, άλλες φορές ημιπαράνομα και άλλες παράνομα με κίνδυνο της ζωής τους, διακινούνται σαν σφάγια στις αγορές εργασίας της Ευρώπης.

Αυτή η τεράστια επιχείρηση διακίνησης δούλων αποκομίζει τεράστια κέρδη και όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι την πολεμούν, στην πραγματικότητα τα δυτικά κράτη την στηρίζουν, γιατί έχουν συμφέρον απ' αυτήν.

Τα φθηνά εργατικά χέρια και μυαλά με μηδαμινές αξιώσεις σε ασφάλιση και ασφαλείς συνθήκες δουλειάς είναι αυτά που μεγιστοποιούν τα κέρδη των εταιρειών της Ευρώπης. Για παράδειγμα, με αυτόν τον τρόπο κατάφερε η Αθήνα να διεξάγει τους ολυμπιακούς αγώνες, ένα τεράστιο κάτεργο με δεκάδες νεκρούς ( 13 νεκροί στα ολυμπιακά εργοτάξια, 65 νεκροί σ' όλα τα έργα στήριξης και εκατοντάδες τραυματίες). Η κατάσταση αυτή πρέπει να καταλάβουμε πως είναι οργανωμένη με βάση το κοινό συμφέρον που έχουν οι εργοδότες και πως αυτή η κατάσταση συνεχίζεται και εντείνεται από τα κράτη αντιστρόφως ανάλογα με την παρακμή των εργατικών φορέων που έχουν πάψει εδώ και καιρό να αντιπροσωπεύουν πραγματικά τα συμφέροντα των εργαζομένων. Η ΓΣΕΕ και τα Εργατικά Κέντρα έχουν εκπέσει σε οργανισμούς διαμεσολάβησης της εργοδοσίας με τους εργαζόμενους και έχουν προδώσει τη ριζοσπαστική και αγωνιστική εργατική ιστορία. Τα ηγετικά στελέχη τους έχουν μετατραπεί σε δημόσιους υπαλλήλους παραρτήματος του υπουργείου εργασίας. Καταχρώνται όλα όσα οι εργατικοί αγώνες κέρδισαν προς όφελός τους. Μετέτρεψαν τις συνδικαλιστικές τους υποχρεώσεις σε ιδιωτικά και ιδιοτελή προνόμια.

Το συμφέρον όλων μας στη δουλεία και στη ζωή είναι κοινό και είναι κοινό για όλους και όλες τις εργαζόμενες, ελληνίδες και μετανάστριες. Πρέπει ντόπιοι και μετανάστες, εργαζόμενοι και εργαζόμενες να βρούμε την ίδια φωνή και να διεξάγουμε κοινό αγώνα που να διεκδικεί δικαιοσύνη και ίση μεταχείριση, ίσα δικαιώματα στη δουλεία και τη ζωή.

Η Κωνσταντίνα Κούνεβα είναι μία από εμάς. Ο αγώνας της για ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είναι και ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑΣ.

Κατάργηση των εταιρειών υπενοικίασης, που είναι οι στυλοβάτες της μαύρης εργασίας, και των νόμων που τις στηρίζουν, εξίσωση μισθών για μετανάστες και ντόπιες/ους εργαζόμενες/ους.

Να συμπεριλάβουμε στους αγώνες τις μετανάστριες και τους μετανάστες για να απευθύνονται στην πλειοψηφία της κοινωνίας, για να γίνουν αγώνες συνολικοί, αντιρατσιστικοί, διαφυλετικοί, αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια.


Απαιτούμε

α) Την πλήρη εξιχνίαση της δολοφονικής επίθεσης στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα. Να βρεθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί, και να λογοδοτήσουν.

β) Να βγουν στο φως και να δημοσιοποιηθούν όλα τα στοιχεία και οι εργασιακές συνθήκες της ΟΙΚΟΜΕΤ. Να δικαιωθεί ο αγώνας και τα αιτήματα του σωματείου εργαζομένων καθαριστριών στην ΟΙΚΟΜΕΤ.

γ) Να αναλάβει τις ευθύνες της η ΓΣΕΕ και το Εργατικό Κέντρο. Να καλεστεί Γενική Απεργία σε συμπαράσταση στην Κούνεβα και στους διωκόμενους του εξεγερμένου Δεκέμβρη την ημέρα του πανεκπαιδευτικού συλλαλητηρίου στις 9 Γενάρη 2009.

Κατάληψη Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης

Αλληλέγγυοι/ες στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ

κάτι που βρήκα στο ιντυ και δεν θέλω να χαθεί

ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ
(ΟΔΟΔΕΙΚΤΗΣ ΠΡΟΣ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ)

1. ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ Ο ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – Ο ΠΑΛΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΘΑΜΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΗ ΣΚΟΝΗ ΤΗΣ ΠΛΗΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

2. ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ ΑΠΕΚΔΥΟΜΕΘΑ ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΜΑΣ ΔΕΡΜΑ – ΟΛΟΓΥΜΝΟΙ ΚΙ ΩΡΑΙΟΙ ΩΣ ΟΝΕΙΡΑ ΕΑΡΙΝΑ, ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΠΡΟΣ AYTO ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΦΑΝΕΡΩΘΕΙ ΑΚΟΜΑ

3. ΚΥΟΦΟΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ – ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ

4. ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΙΡΙΔΙΖΟΥΣΕΣ ΠΟΜΦΟΛΥΓΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΜΑΣ – ΑΝΑΖΗΤΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΟΠΟ ΝΑ ΑΠΟΙΚΗΣΟΥΜΕ

5. ΠΥΡΠΟΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΕΦΥΡΕΣ “ΠΑΡΕΛΘΟΝ” ΚΑΙ “ΜΕΛΛΟΝ” – ΔΕΝ ΜΑ΄Σ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΤΟ ΧΑΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΑΣ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΙ ΜΕΤΕΩΡΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΟΥ “ΤΩΡΑ”

6. ΛΕΞΕΙΣ-ΜΟΛΟΤΩΦ ΣΚΑΝΕ ΣΤΑ ΜΥΑΛΑ ΚΑΙ ΠΥΡΠΟΛΟΥΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ – ΠΡΟΣΟΧΗ! ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΛΕΚΤΑ ΑΠ’ ΤΗ ΒΕΝΖΙΝΗ

7. ΘΡΥΜΜΑΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ ΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ – ΚΑΙΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΜΕ Ο,ΤΙ ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ

8. ΟΙ ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΟΜΑΤΑ ΜΑΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΓΑΝΤΙΑ ΚΛΑΔΙΑ –ΔΕΣΤΕ! ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝΟΥΝ ΣΧΟΙΝΙΑ – ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΥΝΙΑ – ΓΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΚΡΕΜΟΥΝ ΕΝΑΝ ΧΟΝΤΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ

9. ΠΩ΄Σ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΝΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΘΩΩΤΗΤΑ; – Η ΑΘΩΩΤΗΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΣΕ ΑΧΡΗΣΤΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

10. ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΦΕΡΕΤΡΑ – Η ΤΑΞΗ, ΤΑ ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥΣ

11. ΔΕΣΤΕ! – ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΜΑΣ ΕΓΙΝΑΝ ΦΛΟΓΕΣ! ΨΗΛΑΦΟΥΝ ΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ

12. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΡΑΦΟ – ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟ

13. Η “ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ” ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΠΡΟΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΣΧΙΖΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΟΥ – ΤΑ ΣΤΗΘΗ ΤΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΤΟΥΝ – ΣΤΗ ΘΕΑ ΤΟΥ ΑΙΔΟΙΟΥ ΤΟΥ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΥΠΟΧΩΡΟΥΝ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΕΣ

14. ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΟΜΥΑΛΟΥΣ: ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΣΑΣ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ – ΑΦΗΣΤΕ ΚΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΑΣ, ΝΑ ’ΡΘΟΥΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΝΑ ΦΩΛΙΑΣΟΥΝ. ΝΑ ’ΡΘΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΑΝΟΙΞΗ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ!

15. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ: ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ – ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ – ΤΩΡΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ – ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ

16. ΜΕ ΒΟΓΓΗΤΑ, ΣΚΟΤΑΔΙΑ, ΔΑΚΡΥΑ, ΚΡΟΤΟΥΣ, ΚΡΑΥΓΕΣ, ΛΑΜΨΕΙΣ, ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Θ’ ΑΚΟΥΣΤΕΙ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΙΟ ΤΡΥΦΕΡΟ, “Σ’ ΑΓΑΠΩ”

17. ΜΕ ΤΑ ΚΟΥΡΕΛΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΛΙΑΧΤΩΝ ΜΑΣ, Ο ΑΝΕΜΟΣ ΡΑΒΕΙ ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ

18. ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ – ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ – ΓΙΑΤΙ Ο,ΤΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΦΟΒΑΣΤΕ, ΑΥΤΟ ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ

19. ΦΟΒΑΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ΠΟΤΕ΄ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΤΕ – ΕΙΣΤΕ ΕΝΑ ΑΝΟΥΣΙΟ ΟΝΕΙΡΟ – ΜΟΛΙΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΘΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙΤΕ ΣΑΝ ΠΡΩΙΝΗ ΟΜΙΧΛΗ – Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ

20. ΘΑ ’ΡΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΚΟΙΤΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΧΑΡΤΟΝΟΜΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΤΙ ΜΑ΄Σ ΧΡΗΣΙΜΕΥΑΝ

21. ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΟΥΜΕ ΑΠΑΞ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ: Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ – ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗΝ (ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ) – Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΡΟΥΦΑΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ – ΛΕΗΛΑΤΕΙ ΤΗ ΖΩΗ

22. ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ, ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ! ΕΜΦΑΝΙΣΤΕ ΚΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΑΝΟΙΓΟΚΛΕΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΒΛΕΦΑΡΑ

23. ΖΩ ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ ΚΟΣΜΟΥΣ – Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Ή ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ, Ή ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ

24. ΔΕΣΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΑΠΝΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΓΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΥΡΠΟΛΗΜΕΝΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ, Η ΣΕΛΗΝΗ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ ΑΤΑΡΑΧΗ – ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΕΙΤΕ! ΜΕΣΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΚΡΟΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ, ΜΙΑ ΑΠΟΚΟΣΜΗ ΜΕΛΩΔΙΑ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ

25. ΧΡΟΝΙΑ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΕΝΟΣ ΚΑΤΩ ΑΠ’ ΤΙΣ ΒΡΩΜΙΚΕΣ ΚΟΥΒΕΡΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΙΑΣ, ΔΕΝ ΕΥΡΙΣΚΑ ΛΟΓΟ ΝΑ ΣΗΚΩΘΩ ΑΠ’ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ – ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΕΝΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΠΕΤΑΧΤΗΚΑ ΟΡΘΙΟΣ

26. ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΕΧΕΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΟΒΑΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ – ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΟΤΙ ΖΕΙ

ΣΗΜΑΣΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ Η ΠΤΩΣΗ...ΑΛΛΑ Η ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ

Τίποτε δεν τελείωσε - όλα τώρα αρχίζουν

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ

Οποιος βλεπει τηλεοραση τις 2 τελευταιες μερες μενει με την εντυπωση οτι η εξεγερση εληξε
οτι δεν υπαρχουν 400 κατηλλειμενα σχολεια, οτι δεν υπαρχουν 200 σχολες σε καταληψη, οτι δεν υπαρχουν χιλιαδες στον δρόμο κάθε μέρα, οτι δεν υπάρχουν καταλήψεις σε κάθε πρωτέυουσα της Ευρώπης, οτι ξεμπερδεψαν με την νεολαία...οτι το θεμα ειναι τώρα να βγάλουμε "χρήσιμα"(αραγε για ποιον) συμπερασματα...

Α ρε κουφαλες των ΜΜΕ δεν μπορω ν'αποφασίσω αν είστε χειροτερα σκατα εσείς οι μπατσοι...

"Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων
εμείς καθόμασταν τα βράδια
και ζωγραφίζαμε σκηνές από την αυριανή ευτυχία του κόσμου
Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας "

συνεχίζουμε...

ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΤΟΜΑ

ΔΕΝ ΕΧΩ ΦΩΝΗ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΤΙΑ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΥΧΕΣ
ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΤΑΡΕΣ
ΕΧΩ ΕΝΑ ΧΕΡΙ-ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΤΟ ΧΕΡΙ
Μ'ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΝΙΞΩ ΤΟ ΑΔΙΚΟ
ΑΔΕΡΦΙΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ!
ούτε ένας στη δουλειά αύριο

Κα ξανά-μανά τα ίδια(;)

Το πολυτεχνείο σημαίνει (και δωστου μπλα μπλα μπλα) και οι αγώνες της νεολαίας (και είμαστε ακόμη με 660 καθαρά) και το μήνυμά της εξέγερσης (και η ΓΣΕΕ κάνει την πάπια παρείτσα με το ΠΑΜΕ αλλα λόγια ν'αγαπιομαστε) η ελευθερία νίκησε (4000 ανθρωποι την ώρα που μιλαμε αγωνίζονται μεσα απο κελιά) η δημοκρατία επικράτησε (το αφεντικό με κοιτάει όλο και πιο στραβά, λες να φταίει η κρίση;) δεν ήτανε γιορτή (κι όμως το ασφαλιστικό περασε) τα παιδια που αγωνιστηκαν για όλους (μα να σας τα δίνουμε και να μη τα δεχεστε κυριοι τραπεζίτες) ο λαός νίκησε (με μετανάστες στοιβαγμένους σε αμπάρια, λεωφορεία και σπίτια κλουβια) για την Ελλάδα (κι ολοι μας μετανάστες στην ιδια μας τη χώρα, χωρίς πατρίδα).
καλή πορεία (απο δω και πέρα...)

Δεν θέλουμε να ζήσουμε ζωή υποταγμένη

Σύμπληρωνονται δεκα χρονια απο την εκρηξη των καταλήψεων στα σχολεία το 1998-1999 ενάντια στους νόμους Αρσένη. Οντας μεγαλυτερος και ήδη φοιτητής τότε θα προσπαθήσω μια πολυ σύντομη περιγραφη ετσι όπως τα θυμάμαι.

Το καλοκάιρι του 1997, τον Αυγουστο, ο πρωτοκλασατος τότε υπουργος Παιδείας του ΠΑΣΟΚ (είχε διεκδικησει την προεδρια με αντιπάλους Σημίτη και Τσοχατζόπουλο), καταθέτει και ψηφίζει σε θερινό τμημα της Βούλης τους νόμους 25/25 και 16/40 (αν θυμαμαι καλά). Χοντρικά τα βασικότερα σημεία των νεων νόμων ήταν η κατάργηση της επετηρίδας των εκπαιδευτικών και την θεσπιση του γνωστου μας πια διαγωνισμου του ΑΣΕΠ-ενα ζήτημα που απο την μεταπολιτευση και μετα πυροδοτησε πολλες φορες το εκπαιδευτικο κινημα με συνεχόμενες αποτυχίες απ' την πλευρα του κρατους και των κυβερνησεων-την καταργηση του παλαιοτερου συστήματος των Δεσμών για την εισαγωγή στα ΑΕΙ-ΤΕΙ και την αντικατασταση του με περιπου το τωρινο συτημα των κατευθύνσεων και την ιδρυση των Προγραμματων Σπουδων Επιλογης (ΠΣΕ) στα ΑΕΙ-ΤΕΙ (μια μορφη κεντρων καταρτισης μεσα στα πανεπιστημια που θα λειτουργουσαν με διδακτρα). Η προταση του Αρσενη όμως δεν σταματουσε εκει. Το θεωρητικο background των νομων βρισκότανε σε μια εκδοση του υπουργείου με τιτλο "Εκπαίδευση 2000" που σε πλήρη μορφή μοιραστηκε σε όλους τους διευθυνοντες της εκπαιδευσης (διευθυντες σχολείων,πρυτανεις, κοσμήτορες κτλ), ενω σε συνοπτική μορφη κυκλοφορησε και στον τυπο της εποχής. Εκει πέρα αναφεροταν με κάθε λεπτομερεια το "οραμα" του ελληνικου κεφαλαιου για την ολοκληρωτική και πληρη υπαγωγη της εκπαιδευσης στις αναγκες της "αγορας" με χαρακτηριστικα παραδείγματα προτασεων για το μέλλον όπως την καταργηση των διακοπων των μαθητων και αντικατασταση τους απο "πρακτικες" σε χωρους δουλειας, την "απέλευθερωση" των πανεπιστημιακών καθηγητων και την ελευθερία τους να συμμετεχουν σε ΔΣ εταιρειων ιδιωτικου τομεα (εξαιρεση που ισχυει μόνο γι' αυτους τους δημοσιους υπαλληλους-υλοποιηθηκε αργοτερα απο τον Σημιτη) καθως και αλλα όμορφα σχεδια που αλλα υλοποιηθηκαν στη πορεια και αλλα παραμενουν μελλοντικες ιδεες του εκαστοτε υπουργου.

Καλοκαίρι του 97, λοιπον, και η ψηφιση του νομοσχεδίου γινεται σε χαμηλους τονους και εξω απ'την βουλη βρισκεται μια αναιμικη συγκεντρωση αδιοριστων. Παρόλα αυτα μεχρι να τελειωσει η χρονια μεσα σε σχολές και σχολεία αρχίζει σιγα-σιγα να εμφανίζεται μια αναταραχή, κυριως όμως μια προσπάθεια ενημέρωσης για τους νέους νόμους που δεν βρισκει για την ωρα την ανταποκριση που του αρμοζει καθως οι κινητοποιησεις που εμφανιζονται είναι σποραδικες και λίγες.
Η κατασταση αλλάζει όμως όταν μπαίνουν στον χωρο των κινητοποιήσεων με μαζικό τροπο οι αδιόριστοι εκπαιδευτικοι και οι καθηγητικές σχολές. Μπροστα στην καταργηση της επετηρίδας τα δυο αυτα κομμάτια ενωνονται και συγκροτουν ενα μπλόκ που συμπαρασέρνει μαζί του ένα σημαντικο κομμάτι της τριτοβαθμίας εκπαιδευσης αλλα και καθηγητων και δασκάλων απο τα σχολεια. Στο πρωτο εξάμηνο του 98 ξεχωρίζει ο συγκινητικος και νικηφορος αγωνας των φοιτητων του πολυτεχνείου Κρήτης εναντια στα ΠΣΕ(βλ. πάνω). Εξι μήνες κατάληψη σ'ενα ιδρυμα που το ΠΑΣΟΚ μεχρι πριν το νομοσχεδιο εκοβε και εραβε κυριολεκτικα, Χριστουγεννα και Πασχα μεσα στην καταληψη, αλητειες του πρυτανη με μπραβους και αστυνομια να σπανε το ασυλο, αλλα και τεραστιες σε μαζικότητα συνελευσεις χαρακτηρισαν την μεγαλυτερη σε διαρκεια φοιτητικη καταληψη που εγινε ποτε. Με αποτελεσμα την πρωτη νικη απεναντι στο εκτρωμα Αρσενη. Τα ΠΣΕ κρινονται αντισυνταγματικα και κλεινουν όπου ανοιξαν, ο πρυτανης του πολυτεχνειου Κρήτης παραιτειται και η Ενωτική Πρωτοβούλια(ΕΑΑΚ) σαρώνει στις εκλογες.

Με τον ερχομο της ανοιξης πληθαινουν οι διαδηλώσεις αλλα και οι καταλήψεις κυριως καθηγητικών σχολων, με προεξαρχουσα (αν θυμαμαι καλα) την Φιλοσοφικη Αθήνας. Σε όλη την ελλάδα πραγματοποιουνται γενικες συνελευσεις και επιτροπες αδιοριστων που δηλωνουν οτι δεν θα επιτρεψουν να πραγματοποιηθει ο διαγωνισμος του ΑΣΕΠ. Οι γνωστοι αγνωστοι πασοκοι και δεξιοι προσπαθουν να διασπάσουν τον χωρο εφαρμοζοντας μια τακτικη σωματειων ωρομισθιων καθηγητων που απο την μια ειναι αντιθετοι στον διαγωνισμο αλλα βαζουν συνεχεια εμποδια στο να παρει ο αγωνας γενικότερα κοινωνικα χαρακτηριστικα. Δεν μπορουν όμως να ανοψουν τη φόρα του κινηματος. Σε μια χαρακτηριστικη στιγμη του αγωνα στην Αχαια πραγματοποιηται με την παρουσια χιλίων ανθρωπων η συνελευση του λαου της Πατρας για την Παιδεια. Τέτοιες συνελευσεις γιναν σε δεκαδες πολεις παντου. Εκει αποφασίζεται οριστικα και αμετακλητα οτι ο χαρακτηρας του κινηματος είναι πανκοινωνικός και διεκδικει οχι απλα την μη εφαρμογη του διαγωνισμου αλλα μαζικες προσληψεις, αυξησεις σε μισθους-συνταξεις και στα κονδυλια για την Παιδεια κ.α καθως και την οριστικη αποφαση για το μπλοκαρισμα-σπασιμο του διαγωνισμου με καθε μεσο.

Ετσι καπως φτασαμε στο καυτο τριημερο του πρωτου διαγωνισμου του ΑΣΕΠ. Όλες οι αδειες στην αστυνομια εχουν ανακληθει και σε δεκαεννιά πολεις το σκηνικο ειναι σκηνικό πολεμου. Η κυβερνηση εχει επιλέξει τα πιο απομακρυσμενα και δυσβατα (καθαρα με στρατιωτικους όρους) σχολεια για να επιχειρησει τον διαγωνισμο. Εκει θα γίνει και η πρωτη ριψη των νεψν χημικων του κρατους...ειδικη παραγγελια απο τη Ν.Κορέα. Το γνωστο μας πια χημικο που αντικατεστησε το παλιο δακρυγονο, μετα την αποτυχια του 90-91 να διαλυσει το κρατος το συγκεντρωμενο πληθος για οχτω ωρες στην Αθηνα,μετα την δολοφονια Τεμπονερα.
Την αρχή την κανει η Πατρα. Τρεις χιλιάδες κοσμος, η μεγαλυτερη πορεια στη πολη μετα το 1991, νυχτα πριν την πρωτη ημερα του διαγωνισμού συγκρουονται με τις δυναμεις καταστολης για ώρες. Το μυνημα εχει δοθει. Η Ελευθεροτυπια κυκλοφορει πρωτοσελιδο μια θρυλικη στον χωρο φωτογραφια με τους ΕΑΑΚιτες με κρανη και καρδονια (ξερω ακουγεται περιεργο το ΕΑΑΚ με κρανη) να κανουν το πρωτο βημα στη συγκρουση μπροστα στο σχολειο που θα γινοταν ο διαγωνισμος στον Λαγγουρα Πατρας. Το πρωι το σκηνικο εχει παρει διαστασεις σε όλη την Ελλάδα. Συγκρουσεις με την αστυνομια, χημικα, φωτιες και ξυλο σε 19 πολεις.
Γελοιες φιγουρες μεσα στον χαμο οι ...διαγωνιζομενοι. Με τη προστασια της αστυνομιας μπαινουν στα σχολεια για να εξεταστουν την ιδια ωρα που εξω οι συναδελφοι τους τρων το ξυλο της αρκουδας. Θλιβερες μορφες να σερνονται με την ελπιδα του διορισμου, λες και ο διπλανος τους που επιλεγει τον δρομο του αγωνα δεν εχει οικογενεια, χρεη, δανεια, υποχρεωσεις κτλ. Αργοτερα αυτοι οι ιδιοι συγκροτησαν συλλογο επιχυμενων του 98 και διαμαρτυροντουσαν γιατι δεν διοριστηκαν...
Το τελευταιο βραδυ ο Αρσένης ανακοινωνει οτι ο διαγωνισμος πετυχε(!) και δηλωνει ικανοποιημενος.

Λιγες μερες μετα η εκδικηση του κρατους θα ειναι σκληρη. Εξω απο τα δικαστηρια των Ευελπιδων ο φοιτητης της φιλοσοφικης Αθήνας Δ.Κουσουρής-μελος της ΕΑΑΚ και εκπρωσωπος της στην ΕΦΕΕ-δέχεται δολοφονικη επιθεση απο ομαδα Χρυσαυγιτων με αρχηγο τον αρχιαληταμπουρα Περιανδρο. Κι όταν λεω δολοφονικη εννοω ομαδα με λοσταρια με υποδειξη να χτυπαει ως θανατου τον Κουσουρη και να τον αφηνει μονο όταν νομίζουν οτι ειναι νεκρος. Ο Δημητρης χαροπαλευει αλλα θα σωθει,ευτυχως τελικα. Τα συνθηματα της εποχης ειναι χαρακτηριστικα: "ο Κουσουρης ειμαστε εμεις-φασιστα Σημιτη να παραιτηθεις", "ο διαγωνισμος είναι πια νεκρος-ωρα να πεθάνει κι ο εκσυγχρονισμος".
Ο υπ.Δημοσιας Ταξης Ρωμαιος τα φορτωνει όλα σε "ακροκινουμενες ομαδες" γενικα και ο Περιανδρος περιφερεται ανενοχλητος μεχρι την παραδοση του πριν κανα δυο χρονια.

Ετσι, λοιπον, ηταν κάπως με αδρες γραμμες στημμενο το σκηνικό όταν δειλα αλλα σταθερα άρχισαν να εμφανίζονται οι μαθητικές καταληψεις. Πολύ γρήγορα αρχισαν να γίνονται πρωτο θεμα σε όλα τα μεσα, όταν το κύμα των καταλήψεων πήρε φωτια. Ενω στην αρχη οι δηλώσεις του Αρσενη ειναι ίδιες με τις τωρινες δηλωσεις του νυν υπουργου οτι δηλαδη μιλαμε για μια μόδα που θα περασει, πολυ γρηγορα αναγκαστηκε να αναθεωρήσει. Οι καταληψεις του 98-99 ξεπερασαν καθε προηγουμενο στην συγχρονη ιστορια. Δεν έμεινε σχολειο που να μην κανει εστω και για μια βδομαδα εστω καταληψη. Ακόμη και πολυ απομακρισμενες περιοχες συμμετειχαν ενεργα, ακόμη και θρησκευτικα σχολεία(!) με δασκάλους παπαδες μπηκαν στον αγωνα. Ολοκληρο το πολιτικο σκηνικο πηρε θεση. Απο τους υπουργους και τον Σημιτη, μεχρι τον Χριστοδουλο που αφησε κατα μερος τα ανεκδοτα και τα "ελατε οπως ειστε" στη νεα γενια και ουσιαστικα κατειγγηλε τους μαθητες.

Στην αντιπερα όχθη οι μαθητες συγκροτησαν το γνωστο και σημερα Συντονιστικο Αγωνα Σχολειων Αθήνας, το ΣΑΣΑ το οποιο πολυ γρηγορα καπελωσε η μαζικη εκεινα τα χρονια μαθητικη ΚΝΕ. Ο Γαβρίλος ενας Κνιτης με καλο λεγειν αναδειχτηκε γρηγορα σαν εκπροσωπος του κινηματος, με μεγαλη ομολογουμενως περαση. Παρολαυτα σε διαφορες πολεις οπως στην Θεσσαλονικη ή στη Πατρα και στο Αγρίνιο συγκροτηθηκαν και συντονιστικα σχολειων με πιο ριζοσπαστικο προσανατολισμο. Αυτοι οι μαθητες ειδικα δεχτηκαν διπλη τη καταστολη τόσο απο το κρατος όσο και απο το ΣΑΣΑ που πολλες φορες τους αντιμετωπιζε σαν διασπαστες και προδοτες το λιγοτερο,πολλες φορες και οχι μονο φιμωνοντας την φωνη τους στα πανελλαδικα συντονιστικα.

Την ίδια ώρα τα μεσα βαρουσαν το γνωστο βιολι τους. Καταστροφες, ναρκωτικα και σεξ στα σχολεια βρικοταν στην πρωτη γραμμη της επικαιροτητας, στην πλειοψηφια τους ψεματα και προβοκατσιες διαφόρων δεξιων. Δεν ηταν σπανιο το ενδεχόμενο να μαζευτουν εξω απο το σχολειο "αγανανακτισμενοι γονεις" που πολλες φορες δεν ειχαν καμια σχεση με τα παιδια, αλλα μεγαλη σχεση με το ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ και την εκκλησια...
Οι διαδηλωσεις και η διαρκεια του αγωνα ήταν πραγματικα βγαλμενα απ τα πιο τρελα μας ονειρα. Και η καταστολη απο τους χειροτερους μας εφιαλτες. Μαθητες που συλλαμβανονταν κακοποιουνταν παραδειγματικα με πιο γνωστο παραδειγμα το ξυρισμα των μακριων μαλλιων. Σε μια κίνηση αδυναμιας η κυβερνηση αποφασιζει να ριξει στη μαχη τους εισαγγελεις. Με μια πρωτοφανης απ τη χουντα και μετα κινηση η κυβερνηση στήνει "ιδιωνυμο" εναντίον των μαθητων με τους εισαγγελεις να δινουν εντολες για συλληψεις και εισβολες στα σχολεια. Σ' αυτην την κρισιμη χρονικα στιγμη οπου πλεον εχουν περασει και τα Χριστουγεννα αρχιζουν καποια σχολεια σιγα σιγα να σπάνε. Σ' αυτο η γνωμη μου είναι οτι συνετελεσαν τοσο η ακαμπτη σταση της κυβερνησης, όσο και η μη συνυπαρξη του μαθητικου με το υπολοιπο εκπαιδευτικο,εστω, κινημα. Χαρακτηριστικο ήταν ότι όσο κρατουσαν για μηνες οι μαθητικες καταληψεις και την ΚΝΕ εκανε ενταξεις οποιον πιτσιρικα ακουγε Παπακωνσταντινου, την ιδια στιγμη και ο ΣΥΝ και το ΚΚΕ δεν στηριξαν τις προτασεις στα πανεπιστημια για καταληψεις διαρκειας. Σαν αποκορυφωμα της τακτικης της βλακειας(?) το ΣΑΣΑ με την πλειοψηφια ακομα των σχολειων σε καταληψη αποφασιζει την αναστολη της καταληψης και την συνεχιση του αγωνα με αποκλεισμου δρομων και αλλα μεσα, που δυστυχως αποδειχτηκαν λογια του αερα. Τελευταια ανοιξε η Κρητη.
Ο νομος Αρσενη περναει και υλοποιειται, οι μαθητες δινουν απο δωδεκα μαθηματα σε Β και Γ λυκειου σε πανελλαδικες εξετασεις, ο Γερασιμος κανει το "κατσε καλα Γερασιμε" προεκλογικο του σλογκαν στις επομενες εκλογες και η ΚΝΕ αφισοκολλαει ολα τα σχολεια της χωρας με μια αφισα που γραφει: "καταληψεις 1998-1999 η κερδισμενη γενια"...

Χοντρα, πολυ πολυ χοντρα καπως ετσι θυμαμαι τα γεγονοτα. Τωρα που τα βλεπω όμως γραμμενα μου φαινονται απλα ξερα και καπως, πως να το πω, περιεργα. Τιποτα ισως δεν μπορει να μου φερει περισσοτερο στο μυαλο την ενταση της εποχης αν δε θυμηθω τις εικονες που και τωρα ειναι χαραγμενες στο κεφαλι μου. Την εγγυο καθηγητρια στη κλουβα, τον μπατσο να χτυπαει με την αναποδη του γκλομπ μια μαθητρια φωναζοντας-για την Ελλαδα-τις συνελευσεις κοντρα σε ΔΑΠ-ΠΑΣΠ αλλα και ΠΚΣ που ο κοσμος εβγαινε στο προσκηνιο και μιλουσε-και ειχε παντα τοσα πολλα να πει-μιλουσε για τον εαυτο του και για όλους μας, την αγνοια κινδυνου το βραδυ πριν τα εξεταστικα του ΑΣΕΠ, την κοπελα που φωναζε αφηστε τον-και τον αφησαν-το δακρυ του μαθητη απ την Κρητη οταν ανακοινωνει πως ανοιγει και το νησι, το χαμογελο στους συντροφους του Πολυτεχνειου στην Κρητη οταν παραιτηθηκε ο πρυτανης, τον Αρσενη να αποχωρει ντροπιασμενος απ το Πολυτεχνειο του 98, τον Δημητρη πρισμενο στην εντατικη, τους μαθητες που φωναξανε "κατω οι νομοι του Αρσενη-δεν θελουμε να ζησουμε ζωη υποταγμενη".

Άτιτλο

χωρίς λόγια

Ο πρύτανης μας δίνει τσάμπα τη βενζίνη

Σκάνδαλο στο Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο. Εκλάπησαν 8000 τόνοι πετρελαίου αξίας περίπου 4 εκατομμύρια ευρώπουλα. Μην τυχόν πάει το μυαλό σας στο κακό. Όχι δεν μπορώ να πιστέψω πως οι γραβατοφορεμένοι διανοούμενοι του πανεπιστημίου στήσανε τέτοια κομπίνα. Αυτοί οι γλυκύτατοι κύριοι με τα εξοχικά, τις μερσεντές και το τουπέ χιλίων καρδιναλίων δεν μπορεί θα είναι υπεράνω χρημάτων. Πόσο μάλλον όταν οι ίδιοι ήταν αυτοί που πέρσι την άνοιξη μας είχαν πάρει τ' αυτιά με τις καταγγελίες περί σκοτεινών κύκλων που εμποδίζουν τα αφράτα τους κωλαράκια να καθίσουν στις καρέκλες και τα αξιώματα που δικαιωματικά τους ανήκουν. Πόσο δε περισσότερο όταν η κλοπή αφορά την θέρμανση των φοιτητών τους, που ως γνωστόν τόσο τους αγαπούν και τους βλέπουν σαν παιδιά τους. Έτσι λοιπόν αρνούμενος να δεχτώ την σκευωρία που διαβάλλει την ακαδημαϊκή μας κοινότητα σ' ολόκληρη τη χώρα αλλά και διεθνώς, σας παρουσιάζω σε πανελλαδική πρώτη προβολή τους ενόχους της κλοπής την ώρα που χρησιμοποιούν τα κλοπιμαία για τους σκοτεινούς σκοπούς τους...

Politically incorrect

Όταν ήμασταν στα πρώτα χρόνια των σπουδών μας με τους φίλους και συντρόφους, θυμάμαι να γινόταν πολύ συχνά κουβέντα γύρω από το πώς θα είμασταν εμείς οι ίδιοι στην αταξική κοινωνία, στον κομμουνισμό. Όχι οτι η συζήτηση ξεχνούσε τα χιλιάδες ακόμη εμπόδια που έπρεπε να ξεπεράσουμε για να φτάσουμε εκεί. Άπλα ηταν μια πολυτέλεια που συνειδητά ή ασυνείδητα επιτρέπαμε στους εαυτούς μας σε στιγμές που τα τρέχοντα της καθημερινότητας μας φαινόντουσαν πιο μακρινά, ίσως και πιο εύκολα.
Έτσι φορτώναμε στον κομμουνισμό ο καθένας τα πιο τρελά και απίστευτα όνειρα που τα είχαμε καλά φυλαγμένα για την άλλη κοινωνία, μιας που δεν μπορούσαν να υλοποιηθούν στον αδιέξοδο ορίζοντα του καπιταλισμού. Με λογικά άλματα , πετούσαμε την επανάσταση, το δυνάμωμα του κινήματος, τις πρώτες μορφές άμεσης δημοκρατίας και βρισκόμασταν ήδη στο σημειο που διαλεγαμε τα δεκάδες επαγγελματα που θα καναμε, τα σπιτια-κομμουνες που θα κατοικουσαμε, τα ταξιδια που θα πηγαιναμε και όλα αυτα τα ομορφα που τα παιδια ευχονται για τον εαυτο τους και γι'αυτους που αγαπουν. Αυτο δηλαδη ήταν, πανω κατω, μια κοινωνικη-ατομική ευχη..
Όμως δεν είναι έτσι άπλα τα πράγματα. Ή μάλλον είναι και δεν είναι. Ο κομμουνισμός, η τελική απάντηση στα προβλήματα της προϊστορίας του ανθρώπου, είναι οπλισμένη με επιχειρήματα και δράση, η ίδια εκείνη ευχή που αχνοφαίνεται στα μάτια του συνάδελφου όταν σου λέει θέλω διακοπές, η οργανωμένη προσπάθεια να δουλέψουμε μια ωρίτσα λιγότερο, η συνάντηση και η αλληλεγγύη...όλα αυτά αλλά και κάτι περισσότερο. Είναι μια προοπτική που αντιβαίνει τους όρους της ιστορίας-για μια ιστορία που δεν θα την γράφουν ούτε νικητές ούτε ηττημένοι.

Ο μικρός μαέστρος ανακαλύπτει τον κόσμο

Σήμερα στη δουλειά, προσπαθούσα να βρω κάποιο στοιχείο, κάποιο κομμάτι της ζωής μας που να μην επηρεάζεται απ το χρήμα Κάθε ριμάδα πτυχή, η παραμικρή γωνίτσα είναι αναγκασμένη να διαστρεβλώνεται, να υποδουλώνεται και τελικά να αλλάζει από το γαμημένο το χρήμα Μην φανταστείτε ότι αυτό είναι κάποια ιδεολογική αναφορά Και δεν αφορά φυσικά μόνο τις άμεσες υλικές ανάγκες, αλλά και πράγματα που ο "πολιτισμός" υποτίθεται ότι εξυψώνει σε ανώτερο επίπεδο Από το που μένεις, πως περνάς τον χρόνο σου, "ελεύθερο" και μη, την υγεία σου, τι βιβλία διαβάζεις, ποιες γυναίκες θα συναντήσεις, τι φίλους θα βρεις και τι εχθρούς θα κάνεις, πόσο μεγάλο θα είναι το κομμάτι του ουρανού που σκεπάζει τις βόλτες σου...ίσως τα πάντα που ακουμπάνε στους υλικούς όρους της ίδιας σου της ύπαρξης Που λαϊκά και κατανοητά είναι χρήμα.

Κι όμως παρόλη την πληρη εξαρτηση μας απο αυτο συνεχίζουμε να κατεβαζουμε ιδεες κ μελλοντικα σχεδια απο το κεφαλι μας γνωρίζοντας πολυ καλα οτι δεν θα πραγματοποιηθουν. Οσο απαισιοδοξο κι αν ακουγεται, ο καπιταλισμος εχει καταφερει να οικοιοποιηθει ακομη και αυτο το τελευταιο κομματι ψευδαισθήσεων που σε διαφορετικη περιπτωση θα μπορουσε να τροφοδοτησει ελπίδες.

Ας το πω καλύτερα με ένα φρέσκο παράδειγμα. Πέτυχα στη τηλεόραση μια κλασσική "αμερικανιά", ένα ριαλιτυ που αλλάζει τα σπίτια των ανθρώπων. Και όχι μόνο τους τοίχους ή τα έπιπλα άλλα τα γκρεμίζει και τα ξαναχτίζει μεγαλύτερα, "ομορφότερα" κτλ. Η όλη αναστάτωση αφορούσε μια σχετικά φτωχή οικογένεια μαύρων Αμερικανών, όπου από δυο δωμάτια και ένα μπάνιο απέκτησε, μέσω της τηλεόρασης και των ¨δυνατοτήτων" της, έξι δωμάτια, πισίνα και πέντε μπάνια...Φυσικά σε αντάλλαγμα μάθαμε τα πάντα για τα προβλήματα της οικογένειας αυτής. Τη κλονισμένη υγεία του πάτερα, τις μαθησιακές δυσκολίες του γιου, τις φασαρίες στο σπίτι και άλλες ιδιαιτέρως ενοχλητικές και άσχημες , για την οικογένεια, καταστάσεις. Τελικά η όλη προσπάθεια στέφθηκε με "επιτυχία". Η πραγματική ανάγκη για αξιοπρεπή διαβίωση εξαγοράστηκε στα μάτια χιλιάδων αποσβολωμένων τηλεθεατών (μέσα κι εγώ) από την τηλεοπτική σωτηρία μιας και μόνο οικογένειας. Ο πραγματικός αγώνας που απλώνεται μπροστά μας για σπίτια με αέρα και ήλιο βρήκε την απάντηση του στο ριαλιτυ. Μόνο έτσι μας μοστράρουν οι τηλεαστερες θα βρεις άκρη στο μπουρδέλο που λέγεται ζωή στη πόλη του κέρδους. Μόνο μ' αυτο το δρόμο θα ανασαίνεις ψύχραιμα και δεν θα σε πλακώνουν τα τέσσερα ντουβάρια στη Κασσάνδρου, την Ολύμπου και το κάθε στενάκι της μεγαλούπολης.

Έτσι λοιπόν, εννοούν την ελευθερία επιλογής, οι ισχυροί. Στα "λαμπερά" ριαλιτυ και στην γκρίζα πραγματικότητα καταστρέφεται κάθε έννοια λογικής. Αλλοιως όπως λέει και ένας όμορφα χαλασμένος τοίχος "στη θέση των ιδανικών μπήκε το χρήμα" ένα και μοναδικό ιδανικό, άφταστη διαβρωτική ναρκωτική ουτοπία...

Με θάρρος δανεικό ...

"όταν θές να ξεχάσεις είναι πολλά τα μέσα , τσόντα στο pc , ανούσιες συζητήσεις , party για να μεθάς μέχρι τελικής πτώσεως και να ξερνάς όλη νύχτα , chat και αμήχανες συναντήσεις , βόλτες και θεωρητικές συζητήσεις ... τίποτα όμως δεν φέρνει αποτέλεσμα όταν δεν θέλεις πραγματικά να ξεχάσεις και περνάς κάποιες νύχτες καπνίζοντας στο μπαλκόνι , μέχρι να σε πιάσει ο γνώριμος εκείνος πόνος στο στομάχι , μέχρι να ξαπλώσεις και να ονειρευτείς για άλλη μια φορά τα ίδια , να ξυπνήσεις ζαλισμένος για άλλη μια μέρα που απλά θα προσπαθείς πάλι να ξεχάσεις και πάλι και πάλι και πάλι"

όταν το πρωτοδιάβασα νόμιζα ότι το έγραψα στ' όνειρο μου
δανεικό από angrydildo

Για μικρά παιδιά

αι της έλεγε παραμύθια για να κοιμηθεί σαν κι αυτό:

"Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε μια μακρινή μακρινή χώρα ένας γεράκος σοφός και μόνος. Τόσο σοφός που είχε καταφέρει να καταπολεμήσει τα βάρη της μοναξιάς και δεν τον επηρέαζαν πια. Τόσο μορφωμένος που οι γνώσεις που κατείχε μπορούσαν να τον ανεβάσουν στα υψηλότερα κοινωνικά στρώματα, μα και τόσο δυνατός που του έφτανε το μικρό του χωράφι και η δουλειά των χεριών του να νοιώθει πλήρης και ευτυχής.

Ο σοφός μας γέροντας είχε απο καιρό διαλέξει το επαγγελμα του. Ήταν αρωματοποιός. Στον κήπο του καλλιεργούσε τα πιο περιεργα, διαλεχτα λουλουδια, βοτάνια και αγριόχορτα, στην μεγαλυτερη δυνατή ποικιλία. Όλη η περιοχη γυρω-γυρω μοσχοβολούσε μια αιώνια άνοιξη. Μία άνοιξη που τον έκανε λιγο-λιγο ξακουστό, σ'ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο. Ανθρωποι απο καθε γώνια της επιπεδης τότε γης, τον επισκέπτονταν για ένα μπουκαλάκι απο τα μεθυστικά αρώματα του.

Όπως και τώρα, έτσι και τότε ο εξαιρετικός τεχνίτης αρωματοποιός, αθελα του, τράβηξε την προσοχή των ισχυρών. Δούκες και πρίγκιπες, βασιλιάδες και τύρρανοι στείλαν ολόκληρες αντιπροσωπειες με δωρα και αφθονο χρυσάφι, για να τον δελεάσουν να αφήσει τον κηπο του και να δουλεψει γι΄αυτους. Η άρνηση του ήταν η αιτία όλων των δεινών που ακόλουθησαν"

-κοιμάσαι;
-οχι αγάπη..πες μου!

"λοιπόν, οπως λέγαμε πηραν την απόφαση οι ισχυροι της γης να πολεμησουν τον σοφό μας γερο. Σιδεροδέσμιο τον οδηγήσανε να γονατίσει μπροστα στον ισχυρότερο απο αυτους.
"Θέλω το καλυτερο αρωμα του κόσμου να μου φτιάξεις", είπε το τομάρι ο αρχοντας.
"Μα αυτό δεν μπορεί να γίνει", αποκρίθηκε ο παππούλης. "Χρειάζομαι το μόνο λουλούδι που δεν μπόρεσα ποτε να καλλιεργήσω...αυτο που φυτρώνει στην άκρη του ουράνιου τόξου"

Οι ισχυροί της εξουσίας, όπως ήδη ξέρεις, δεν θα ήταν ισχυροί αν δεν απαιτούσαν τα πάντα από όλους. Έτσι και στην ιστορία μας, μικρό μου, ο άρχοντας με την απειλή ότι θα καταστρέψει τον κήπο που μια ζωή ξόδεψε για να τον φτιάξει, έστειλε τον γεράκο να βρει την άκρη του ουράνιου τόξου.
"Έχεις δώδεκα μήνες διορία" του εξήγησε. "Αν δεν γυρίσεις σε ένα χρόνο από τώρα ξέχνα τον τον κήπο σου" απείλησε το καθίκι ο βασιλιάς.

Έντεκα μήνες μετά, ο παππούλης μας είχε απελπιστεί. Είχε γυρίσει τον κόσμο ανάποδα, ταξιδεύοντας σε κάθε του γωνία, μα το ουράνιο τόξο, που με μανία κυνηγούσε έσβηνε και εμφανιζόταν κάθε φορά σε διαφορετικό μέρος. Κατάκοπος, άρρωστος και χλωμός έπεσε να κοιμηθεί ένα βράδυ, σ' ένα καταπράσινο λιβάδι. Τις πρώτες πρωινές ώρες τον ξύπνησε ένα απαλό άσπρο φως που φέγγιζε το διπλανό δασάκι. Πλησίασε στις μύτες των ποδιών του και χώθηκε στο δάσος. Όσο πλησίαζε τόσο περισσότερο το φώς δυνάμωνε. Είδε τότε ένα ξέφωτο με μια μικρή λιμνούλα με καθαρά ήρεμα νερά. Δίπλα του έπαιζε ένα κορίτσι. Το κοριτσάκι έλαμπε άσπρο φως ακριβώς πάνω στα νερά της λίμνης και από κει γεννιόντουσαν όλα τα χρώματα του κόσμου. Ήταν, φυσικά η άκρη του ουράνιου τόξου.
Το κορίτσι τον κοίταξε και του εγνεψε να δει. Δίπλα ακριβώς από την λιμνούλα φύτρωνε ο δικός του κήπος. Τότε ήξερε. είχε φτασει."

-Και στ' ορκίζομαι στην αγάπη μας, οτι το κοριτσάκι αυτο νόμιζα για μια στιγμή πως ήσουν εσυ...κοιμάσαι;

2.

Πρωί. Και ρεπό. Ευχάριστη διάθεση - καλημέρα άδειο σπίτι. Εντάξει είναι και οι δουλίτσες που πρέπει να βγουν αλλα τουλάχιστον ειναι έξω, ειναι καλοκαίρι και μπορει να παει οσο αργα θελει. Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ για μερικα χαρτια στο γρηγορο, παλι καλα που σηκωθηκε νωρις, παλι καλα που δεν ξενυχτησε χτες, παλι καλα που ειναι εξω. Δεν τον ριχνει τιποτα. Ουτε τα μουτρα των διαφορων γραμματειων, των υπευθυνων των μεταπτυχιακων, ουτε οι γλυκες ατακες με τα διδακτρα καθε εξαμηνου, ουτε καν ο χαλασμενος του λαιμος και ο βηχας των πρωινων τσιγαρων.

"4200 ευρω τα τρια εξαμηνα συν εξετασεις και συστατικες επιστολες".
Ενταξει, προφανως φοιτητικη ζωη τελος, σκεφτηκε ο Τιμος. Δεν τον εριξε ουτε αυτο.
Κοιτάζοντας τα χαρτιά των σχολών και των τμημάτων, στην άκρη του μυαλού του χώθηκε μια γνωστή του σκέψη:ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ;

Από την εφηβεία του η ίδια και η ίδια ερώτηση. ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ να γίνεις, να φτιαχτείς, να φτιάξεις. Τι θα σου δώσει λεφτά, χρόνο, κοινωνικά ενδιαφέροντα και κύκλο γνωριμιών. Τι θα είσαι για να μπορείς να παίρνεις εσύ τις πρωτοβουλίες, να ορίζεις εσύ τις μέρες και τις νύχτες σου. Όλα αυτά απέναντι στα λίγα που είσαι, σ'αυτα που πιάνονται βρε αδελφέ, και μετριούνται με δάχτυλα και αριθμούς, μην μας πεις πάλι αφηρημένες έννοιες, Τιμο, τσάμπα τις γράφουνε τις λέξεις στα βιβλία, μην τις πάρεις τοις μετρητοίς, μην μας αραδιάσεις πόλεις που δεν είδες και κορίτσια που δεν φίλησες ακόμα, δεν καταλαβαίνεις οτι ακούγεσαι σαν χιλιοειπωμένο τσιτάτο της αριστεράς. Κι ως γνωστόν η αριστερα συνήθως χάνει έτσι δεν ειναι Τίμο; "Αφαιρέθηκα" σκέφτηκε.

Το απόγευμα τον βρήκε κολλημένο στην οθόνη του pc να μετράει αντίστροφα τις ώρες για τη λήξη του ρεπό. Ίσως να έβγαινε με φίλους, ίσως να είχε περισσότερη ζωντάνια αν το κατασκεύασμα του διαόλου που το λένε κινητό, είχε κάτι παραπάνω να του προσφέρει απ' τα γνωστά και αναμενόμενα. Κάτι αναμενόμενο και μη, συναρπαστικό όσο η έκπληξη που σου κανουν μια μερα που δεν γιορτάζεις...

Κλείστην να πάει στο διάολο...

Οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές ξεσκίζουν τα τσιράκια των Αμερικάνων, Γεωργιανούς...Δυο χιλιάδες νεκροί σε δυο μόλις βράδια, αποτυχημένη η φετινή ολυμπιάδα για τα τιμημένα μας χρώματα, ειρηνευτική πρωτοβουλία της Γαλλίας επιφέρει εκεχειρία και ο Αμερικανικός λαός μαθαίνει για την εσπευσμένη μαζική υποχώρηση των Ρωσικών δυνάμεων...τρεις δυτικοί υψώνουν πανό για τα δικαιώματα των Θιβετιανών στο Πεκίνο, Ρώσοι πανηγυρίζουν στο Γκόρι, την γενέτειρα του πατερούλη, Κινέζοι με μπλουζακια I LOVE CHINA, 15 Αύγουστος και κατάνυξη σε Τήνο αλλά και σε βόρεια και νότια Οσετία, οι κωπηλάτες θα φέρουν το πρώτο μετάλλιο, ε βέβαια στη χώρα η πλειοψηφία τραβάει κουπί δεκαετίες τώρα, το πάρα πέντε με φόντο τον Μάο, μεσσίας ο Ομπαμα, είναι και φίλος του Γιώργου, σκέφτεται λέει τους εμπόλεμους λαούς, στέλνει και σε αυτούς sms ελπίδας, "άραγε αλλάζουν τα σύνορα?", εκτιμήσεις πολιτικών αναλυτών και ο Βελοπουλος βγάζει την λιγδιάρικη γλώσσα του στην ΚοντοΛίζα, αυτή συγχύζεται θυμώνει κ στρέφει την αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ από την Πολωνία προς το βιβλιοπωλείο του Αδωνη που δέχεται νέες απειλές για εμπρησμούς.

Γαμώτο πάλι αποκοιμήθηκα με την τηλεόραση ανοιχτή...

1.

Η βραδια κοντευε να τελειωσει.Οι καλεσμενοι ειχαν γειρει στις θεσεις τους περιμενοντας το λακτισμα της ληξης.Μισοκοιμισμενοι κοιτουσαν απο το μεγαλοπρεπες μπαλκονι τα κυματα να σκανε στη παραλια της πολης.

"Δεν χρειαζομαστε φεγγαρια για να δουμε το λαμπυρισμα του αφρου στα πλακοστρωτα" σκεφτηκε ο Τιμος."Ισως να αρκουν τ'αστερια" δικαιολογησε στον εαυτο του την απαισιοδοξη σκεψη.

Ειχανε περασει 6 ωρες απο το πρωτο σερβιρισμα και οι καλεσμενοι δεν λεγαν να το κουνησουν απο το σπιτι.Ο Τιμος, όπως και οι υπολοιποι τρεις συναδελφοι του απο την εταιρεια κειτερινγκ, περιμεναν με ανυπομονησια την αποχωρηση τους. Στις μικρες ωρες βαρυνε περισσοτερο η κουραση και απο την πληρωμη των υπερωριων, ακομη και απο ενα ενδεχομενο καλο φιλοδωρημα.

Ορθιος πισω απο τον παγκο του μπαρ, ο Τιμος αναλογιστηκε την περιπλανηση του τα τελευταια τρια χρονια. Πτυχιουχος των τουριστικων επιχειρησεων, απο μια σχολη σε μια μικρη κωμοπολη, ολες του οι προσπαθειες ειχαν επικεντρωθει στην επιστροφη του στην πρωτευουσα. Οι απαιτησεις του ειχαν αλλαξει απο τοτε που ηταν 18,19 ετων. Ή μαλλον ειχαν συντριβει, παρασυρθει σε μια καθημερινοτητα που εδειχνε να καταπινει τις εξελιξεις. Δωδεκα χρονια μετα οι επιλογες εδειχναν και ηταν κατι παραπανω απο περιορισμενες. Γκαρσονι σε ταβερνα, καφε ή μπαρ, η δουλεια στο κειτερινγκ περιστασιακα, χαμαλικια ακομη πιο σπανια, του επετρεψαν να διατηρησει ενα διαμερισματακι στο κεντρο με τα απαραιτητα. Διαμερισματακι βεβαια ανασα σε σχεση με την ασφυκτικη κατασταση στο σπιτι των γονιων του...

"Επιτελους φευγουν" σκεφτηκε βλεποντας τον μεγαλοσωμο χονδρεμπορα να σηκωνεται με τη βοηθεια μιας γκομενας. "Σκηνη απο cult ελληνικη ταινια" ψιθυρισε αναμεσα στα δοντια του ο Τιμος. Η γκομενα με χρυσες μπαλαρινες στα ποδια, πλατινε μαλλι κ ασορτι σακκακι-τσαντα, παλευε να ανασηκωσει τα 110 κιλα του χορηγου της. Αδιαφοροι οι υπολοιποι καλεσμενοι μαζευαν τα πραγματα τους γυρω και εξω απο την αιθουσα. Τα φωτα ειχαν αναψει, οι κουβεντες αποκτουσαν την φωναχτη ανυπομονησια, χρωματιζοντας την εξοδο αχαρη και κιτρινιαρικη. Με γρηγορες κινησεις ο Τιμος μαζευε ποτηρια και μπουκαλια, συμμαζευοντας οπως οπως το μπαρ. Τα παιδια απο την εταιρεια ειχαν αναλαβει το κεντρικο τραπεζι και το μπαλκονι.

"Στα τσακιδια" ήταν η μονη σκεψη που περνουσε απ' το μυαλο του. Κατι η ξαφνικη αποχωρηση, κατι η φουρια της δουλειας, δεν προσεξε ουτε λιγο την επανεμφανιση της σεληνης. Χλωμη και γεματη, θυμιζε προσωπο θλιμενο στραμμενο πλαγια προς τα κατω...

Περι μαθημάτων ήθους

Οτι η υποκρισια βρισκεται καθημερινα στην πρωτη γραμμη της δημοσιογραφιας και της πολιτικης ειναι λιγο-πολυ γνωστο. Δεν ξερω, ομως, τι με ενοχλει περισσοτερο.Οταν εξυμνει κιτρινισμενες ποδιες ή οταν φοραει τον σεμνοτυφο μανδυα της;

Η αναφορα εχει να κανει με τον αγρια δολοφονημενο νεο απο τους μπραβους στα κωλομαγαζα της Μυκόνου. Συσσωμος ο δημοσιογραφικος κοσμος εριξε κροκοδειλια δακρυα μπροστα στο μεγεθος της απωλειας που συγκλονιζει τους γονεις του. Αυτο που προβληθηκε βεβαιως εξαντλητικα ηταν οι εκπληκτικες, πραγματι, δηλωσεις του πατερα. Αυτο ομως που με εξοργιζει ειναι οτι μεσα απο αυτες τις δηλωσεις γινεται μια συνειδητη προσπαθεια αθωωσης του εμπορευματικου τουρισμου και των μηχανισμων του.

Τι θελω να πω. Οι μπραβοι, οι φουσκωτοι και οι σεκιουριταδες που περιπολουν διαφορα νυχτομαγαζα οχι μονο δεν ειναι τυχαιοι και μεμονωμενοι αλλα ειναι πληρωμενοι, ενσωματωμενοι, φρουροι της "διασκεδασης" και των αφεντικων της νυχτας. Ποσο μεμονωμενο και τυχαιο μπορει να ειναι ενα γεγονος την ιδια μερα μαλιστα περασε τροπολογια της κυβερνησης που εξοπλιζει 5000 σεκιουριταδες, 5000 πληρωμενα τομαρια, με υπηρεσιακο οπλο! Δεν μας εφταναν δηλαδη οι δεκαδες "τυχαιες" εκπυρσοκροτησεις τραυματισμοι και δολοφονιες μεταναστων απο τα χερια των κρατικων μπατσων, χρειαζομαστε και τον ιδιωτικο τομεα να παρει το οπλο του...Δολοφονοι λοιπον αγριεμενοι και οπλισμενοι στις διαταγες των μεγαλων πορτοφολιων.

Ζουγκλα κι οποιος αντεξει...

Οσο για τον νεο Αυστραλο τουριστα, δεν αρκει η συγνωμη

ειναι πολυ μικρη για να χωρεσει την δικαιοσυνη

Νερό στον Άρη

Επιστημονικες ερευνες αποδεικνύουν την υπαρξη νερου στον πλανητη Αρη. Ολόκληρη η ειδηση εδω

Νεα δεδομενα που καταφθανουν καταιγιστικα καθε λεπτο αποδεικνύουν οτι υπαρχει Ζωη!

Μάλιστα οι πρώτες μαρτυρίες από τον Άρη μιλάνε για επιστημονικά τελειοποιημένα οντα απογονοι των πρωτων κομμουνιστων, οι οποιοι μολις αντιληφθηκαν το μεγεθος της ηττας του εργατικου κινηματος την καναν μ'ελαφρα πηδηματακια για τον πλησιεστερο κατοικισιμο πλανητη.
πληροφοριες που αναφερουν οτι η πρωτη έγγραφη μαρτυρια στον κοκκινο πλανητη λεει:
"Σταλιν μπινε π...ας γυιε" με υπογραφη "απελευθερωμενοι μαχητες του Μ.Ο.Ι.Τ.Α.Κ.Α.Ν" σε αψογα αρχαια ελληνικα ελεγχονται ως μη ακριβεις.

Ειδικη ανακοινωση-βομβα για το θεμα εξεδωσε το γραφειο τυπου της αρχιεπισκοπης δηλωνοντας πως η συγκλονιστικη αυτη ανακαλυψη ειχε προβλεφθει τοσο απο τον πατερα Παϊσιο οσο και απο τον μακαριστο προσφατα εκλειπόντα αρχιεπισκοπο κκ Χριστοδουλο (σελ 216 Περα απο το Συνορο εκδ. Λιβανη 2006).

Σε απαντηση η ΟΑΚΚΕ εξεδωσε ανακοινωση που καταγγελει τοσο τον πατέρα Παισιο οσο και τον αρχ.Χριστοδουλο για συνεργασια με μυστικες Ρωσικες διαστημικες υπηρεσιες και Ρωσοδουλισμο.

Αναμενεται η πρωτη αντιδραση απο το ΠΑΣΟΚ.

Ελεγχεται ακομη η υπαρξη ζωης στη Γη...



Βασικα η πραγματικη ειδηση της ημερας ειναι οτι πηρα αυξηση.
εφτασα επιτελους τα 660 καθαρα...

Φωτιά στις ευχές που κάναμε μαζί

Καίγεται απο χτες η Σαμοθρακη...
και δεν ειναι απλα οτι μιλαμε για ενα απο τα πιο ομορφα νησια που εχω δει (που προλαβα μαλλον να ζησω πριν απο 2 εβδομαδες) αλλα και για την υποκρισια που γεμισε το νησι μπατσους και κακο, την ιδια στιγμη που ειχε μολις 2 πυροσβεστικα οχηματα...
βλεπεις το προβλημα ηταν ο "εναλλακτικος" τουρισμος και το αγχος τους μην στριψει κανενας πιτσιρικας ενα τσιγαρο παραπανω...
χτες το βραδυ εκκενωθηκε η χωρα κ ανελαβε ο στρατος.Πραγμα που σημαινει φυσικα οτι για μια ακομη φορα τα καστανα θα τα βγαλουν οι φανταροι θυματα και αυτοι της τσιμεντενιας λογικης που καιει τα ονειρα μας...

Αναμνηση: Δεν συναντησα ουτε εναν ανθρωπο στη Σαμοθρακη που να μην σκεφτηκε, εστω και για λιγο, να τα παρατησει ολα και να μεινει για παντα εκει...

Για αυτο, εστω γι'αυτο και μονο, ανατριχιασα μολις εμαθα την ειδηση..

Μουσική!!!

απ την αγαπημενη μου ταινια 2046
(θα επανελθουμε στο αριστουργημα αυτο αλλη φορα)



ενταξει οι παιδικες αγαπες δεν ξεπερνιουνται τοσο ευκολα...


αυτο για να θυμηθω πως περασα στις διακοπες μου
Σαμοθρακη γελιο χωρις τελος..
ο μονος τροπος να φυγω απ το νησι
ηταν να υποσχεθω στον εαυτο μου οτι θα ξαναπαω σιγουρα

Λογαριασμοι

Η ανοιξη που μας περασε ηταν περιοδος που εκλεισα τους λογαριασμους μου
κυριολεκτικα και αλλιώς.

ξεπληρωσα τη τραπεζα
πηρα πτυχιο
(ενταξει για μενα ηταν μεγαλο πραμα
1996-2008 δεν ειναι και λιγα τα χρονια ε;)
τελειωσα και με μια πεθαμενη-ζωντανη ιστορια

το καλοκαιρι επουλωσαμε και τις πληγες

το κατα δυναμιν...το κατα δυναμιν

Εχουμε κ λεμε

λοιπον..ας ξεκινησουμε λοιπον με μια συντομη γνωριμια

ο πιο ομορφος στιχος που εχω συναντησει ειναι τιτλος
αυτο που προλαβαινω δηλαδη να διαβασω εδω που ειμαι
τιτλος συγγραφεας ISBN και φυγαμε

ο πιο ομορφος στιχος-τιτλος που εχω συναντησει
ειναι του Παβεζε
"ο θανατος θα΄ρθει και θα΄χει τα ματια σου"

καποτε θα διαβασω και το ποιημα

α,ναι και θελω διαρκως (και διακαως) να φυγω

αυτα γι'αρχη βλεπουμε για μετα

Καλημέρα Κόσμε..

ειναι μια ζορικη μερα ...αλλη μια μερα στη δουλεια
και αφου κανεναν δεν θα βρω στον κοσμο να μιλησω
ανοιξα να μπλογκαρω στην επαφη
1η αναρτηση καλο ταξιδι