απολύομαι και τρελαίνομαι (...αμήν) απ'τη δουλειά,τη συνήθεια και τη κούραση
Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
Για να ελευθερωθουμε, τώρα πρέπει να μιλήσουμε
Γύρω μας ένας κόσμος που καταρρέει
Αχ ξέρουμε τώρα τις λέξεις να αποσαφηνίζουμε
Βέβαια έχουμε διαβάσει ιστορία, κύριοι, για ποιους μας περάσατε
ναι, ναι βλέπουμε και γύρω μας, μην ανησυχείτε γνωρίζουμε
και μένουμε μόνοι και ψάχνουμε την άκρη του νήματος
λίγο από εδώ και λίγο από εκεί
τις εμπειρίες μας στριμώχνουμε στη νέα μας ζωη
τι κάναμε και τι πρεπει να γίνει
τι είδαμε και τι αφήσαμε στη μεση
ψαχνοντάς τη βεβαιότητα του τρόπου
γεμάτοι βεβαιότητα μοναχά πως μένουν πολλά να γίνουν
πως αλλιώς τίποτε δεν αλλάζει
"Θα γυρίσουμε όλοκληρο τον κόσμο"
σου ψιθυρίζω
"Αρκεί να το θελήσουμε και εμείς ζήσουμε όπως μας μάθανε εμείς ανάποδα"
μου απαντάς.
Κι αυτό αρκεί σ' εναν κόσμο δίχως δυνατότητα διαφυγής
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
"ομως σ'αυτον τον ομορφο αλλα και γαμημενο κοσμο, θα ζουμε την καθε νυχτα σαν να 'ναι η τελευταια και την καθε μερα σαν να 'ναι η πρωτη μας".
"'Ενας κόσμος αναποδα", του Γκαλεανο, αν δεν το χεις διαβασει, αξιζει.
μου το θυμισες και το γραψα..
Δημοσίευση σχολίου